Son Lazio değerlendirmemden dolayı çok güzel tepkiler aldım. Açıkçası beklemiyordum, blog işini de eski şevkle yapmadığımı her zaman dile getiriyorum. Dolayısıyla arada son hafta lig maçları da kaynamış oldu. Milli maç arasıyla birlikte 2 hafta gibi.

Bugüne kadar Lazio'nun maçlarını hep Lazio'ya sempati besleyen bir futbolsever olarak izledim ve yazdım. Şimdi işler değişti. İstemesem de Lazio ile çeyrek finalde eşleştik. Neden istemediğim; elbette Lazio'nun bize ters geleceğini düşündüğüm oyun.

Bir hafta önce deplasmandaki iyi futbolumuzla zaten turu haketmiştik. O maçın 1-0 bitmesi Plzen kalecisinin başarısıydı. Seyircisiz maçlar çok çirkin olsa da, Plzen karşısında turdan emindim. Ancak tehlike elbette vardı. Plzen'in ilk maçta göremediğimiz.

Lazio, Avrupa Ligi Top 16'da en kolay tur atlayan takım oldu. Stuttgart da en kolay elenebilecek takımlardandı zaten. Ne oynadıkları belli değil... İyi savunma yok, iyi hücum yok, acayip bir takım. Zaten ligdeki durumları da iç açıcı değil. Lazio ise.

Ne inanılmaz maçtı ama !? Tottenham elenmek için, Inter elemek için her şeyi yaptı. Inter'in ölümüne oynadığını söylemek yanlış olmaz. Sanki maçta erken gol yiyerek 1-0 geriye düşseler, 5 atmak için saldıracak gibiydiler. Müthiş maçtı, müthiş ! Andre.

Yine geleneksel olarak hâl, hatır konularıyla giriş yapacağım. Geçtiğimiz Şubat ayı benim için oldukça yoğun bir ay olduğu gibi, duygu dolu anlar yaşadığım zamanlar da oldu. Kâh ağladım, kâh güldüm. İzlediğim filmlere baktığımda ruh halimin tamamını.

Bu sezon da bir Lazio klasiğine dönüşecek mi diye merak ediyordum ama Petkovic bana umut veriyordu açıkçası. Ama yine olmuyor, yine olmayacak gibi... Lazio müthiş başladı, zirveye oynadı. Sonra yavaş yavaş vites düştü, hedef küçüldü. Şimdi o hedeften.

Çok uzak değil, geçen sezondu. Her hafta umutlarımız bitti derken, ertesi hafta yeni bir umut ışığı beliriyordu. Bu sezon durum daha zor gözükse de; Fenerbahçe yine karakterini ortaya koydu ve sonuna kadar "Varım" dedi. Sezon başından beri görmek istediğimiz,.

Geçen haftaki Beşiktaş-Fenerbahçe derbisi tadında bir maç oldu. E sonuç da aynı... İkisinde de tuttuğum takım kaybederken, ikisinde de ev sahibi takım 3-2 galip geldi. Her an her şeyin olabileceği, karşılıklı düello şeklinde geçen bir mücadele sonucunda.

Gecenin sonucundan en emin olduğum maçıydı. Lazio ile Stuttgart arasında kadro olarak tartışılır ama futbol olarak gözle görülür fark var. Stuttgart çok istikrarsız takım. Almanya'nın en güven vermeyen takımlarından bence. Lazio ise ligde kötü gidişatın.

Çok umrumda olan bir kupa değil ama hedeflerin içerisinde en güzeli gibi duruyor. Özellikle lig yarışında kaybettiğimiz avantajdan sonra en büyük tesellimiz Uefa Avrupa Ligi'nde başarı olur. Kupa çok zor ama hani olur da gelirse; rakibin şampiyonluğunu.

Çıtayı yükselten bir Tottenham ile hedefleri iyice küçülen Inter, 2010'daki muhteşem maçlardan sonra bu kez Uefa Avrupa Ligi'nde karşılaştı. 2010-2011 sezonunda Şampiyonlar Ligi'nde karşılaşan iki takımın müthiş geçen maçlarında; ilk maçı Inter 4-3.

Fenerbahçe'nin şampiyonlukları hep İnönü'den geçmiştir. Şampiyonluk yarışı içerisindeysek ve İnönü'de kazanıyorsak, yolun yarısından fazlasını geçmiş oluyoruz. O yüzdendir ki; Eskişehir'in Galatasaray'ı elinden kaçırdığı bu hafta İnönü'de alınacak.

En sevdiğim derbinin ikinci ayağı geçtiğimiz Pazar günü oynandı. İkinci yarısı Fenerbahçe maçıyla denk geldiği için sadece ilk yarısını izleyebildim. Tottenham'ın ilk maçtaki hezimetten sonra mutlaka kazanması gerekiyordu. Derbinin de her zamanki gibi.

Lazio için 1 maç aradan sonra yeni bir mağlubiyet haftası oldu. Milan karşılaşması lig üçüncülüğünü korumak adına hayati önem taşıyordu. Milan eski Milan olmasa da, arada gözle görülecek kadar net bir kalite farkı hâla mevcut. Lazio her sene tekrarladığı.