Günün programında gördüğümde ; "Ulan 21.30'da genelde kodaman takımların maçları olurdu, bu akşam güzel maç yok" diye geçirdim içimden. Aslında Slovenya-Abd gibi, Şili-Honduras gibi umulmadık maçlar keyif vermişti. Fakat Kamerun ve Danimarka'nın ilk maçlarındaki futbolları umutsuz vâkaydı benim gözümde. Mesela Paul Le Guen çok mal adam. Hangi akla hizmet ediyor da Souleymanou'yu oynatabiliyor ? Ders almamış değil. İlk maçtan ders de almış. Mesela Achille Emana gibi modern futbolda yeri çok önemli olan türden bir orta saha oyuncusu olduğunu hatırlamış. Alexandre Song gibi üst düzey futbolcusu olduğunu hatırlamış. Ama Kameni'yi hatırlamamış işte... Danimarka hocası da ilk maçta yedek soyundurduğu Tomasson'a şans verdi bu maç. Kamerun Emana ve Eto'o önderliğinde çok sayıda atak geliştirdi Danimarka kalesine. Şanssız günündeydi Kamerun aslanları. Bu arada Danimarkalı C.Poulsen götü göbeği büyütmüş gibi geldi bana... Danimarka'nın kazma statüsünde rahatlıkla konabilecek oyuncusu Bendtner en azından boş kaleye gol atabiliyor. Dennis Rommedahl ise eski günlerini anımsattı, bambaşka bir keyif verdi. Galibiyeti hak etmeyen takımına galibiyet getirdi. Aynı zamanda Kamerun'un kupadaki ipini çeken adam oldu. Turnuvada herhangi bir maça damga vuran oyuncu say deseniz, çok isim veremem. G.Afrika - Uruguay maçında Forlan, Hollanda - Danimarka maçında Elia, Arjantin - Güney Kore maçında Higuain, Kamerun - Danimarka maçında da Rommedahl isimlerini damga vuran isimlerden sayabilirim.