Şu galibiyet sayesinde yaşamımdaki bütün stres ve çalkantıyı üzerimden atmış gibi hissediyorum. Siz çok yaşayın Potanın kraliçeleri. Sen çok yaşa Birsel Vardarlı! Çok iyi olmayan Galatasaray karşısında Taurasi ve Prince'in skorer oyununu engelleyemeyince.

İsmi lazım olmayan kişi 3-4 yıl önce bunun temellerini atmaya çalışmıştı. Hadi objektif olalım, atmıştı diyelim. O zamanki Fenerbahçe kadrosu ligde şampiyon olacak kalitede bir kadro değildi, ancak büyük bir direnç ve inanç ile şampiyon olmuştu. Ertesi.

Bu sezon 4. kez kadın ve çocuk taraftarların önüne çıktı Fenerbahçeli futbolcular. Her birinde ayrı bir ilgi, her biri ayrı bir şölen gibiydi. Kadın taraftarlar arasında kombine sahibi olanlar, evden de olsa her maçı takip edenler olduğu gibi; bu işe.

Diego Lugano; "Fenerbahçe için derbi günleri bayram günüdür" demiş, doğru demiş. Benim için de öyledir. Hele ki Kadıköy'deki derbi günleri... Takımların durumu farketmezsizin heyecan illa ki oluyor. Bu maç öncesi puan farkının 9 olması, kazanıp farkı.

Şubat ayında izlediğim birbirinden cacık filmlerle tekrar buradayım. Cacık diyorum, çünkü gerçekten öyle. Her ay mutlaka kötü film izlediğim oluyor. Ancak bu sefer iş başka... Filmlerden doğru düzgün sahne bile seçemediğimden; Dan in Real Life'dan.

Dünyanın futbol kalitesi en yüksek derbilerinden değil belki... Ancak rekabet ve sertlik olarak zirvede kendine yer bulabilir Derby Della Capitale...  Geçen yıl Roma'nın ligde ve kupada ezeli rakibine karşı aldığı üstünlüklere karşı; bu sezonun.

Bu sezon ligden ve futboldan zevk almadığımı her zaman dile getiriyorum. Fakat Fenerbahçe'nin taraftarla buluşması yaşananları az da olsa unutturup, futbolu güzel kılabiliyor. Kadıköy sokakları bu sezon bir maç gününe nazaran çok daha boştu. Soğuk.

Uzun zamandır paylaşmak istediğim bir ses var; Beatrice Martin. Yani sahne adıyla Coeur De Pirate. 1989 doğumlu, Kanadalı, tontiş, sevimli bir hatun olmasının yanı sıra hoş ve naif bir sese ve müzik yeteneğine sahip. Keşfettiğim 3 ay oldu. We Are Hunted.