Yaşanan sıkıntılı süreç; Fenerbahçe taraftarını yeniden uykusuz bıraktı. Fenerbahçe ve Aykut Kocaman'dan desteği hiç bir zaman esirgemeyen ben bile son dönemde takımı ve hocamızı savunamıyordum. Fenerbahçe ruhsuz, taraftar tahammülsüz durumdaydı. Borussia Mönchengladbach gibi geçen sezonun kaliteli, bu sezonun vasat takımı olan bir ekiple yapacağımız mücadele hayati bir önem taşıyordu. Aykut Kocaman'ın Avrupa performansı göz önüne alındığında ve ligdeki kötü gidişat göz önüne alındığında; öfkeli taraftar futbolcular ve teknik heyet üzerinde haklı bir baskı yaratıyordu.

Bu kaos ortamından çıkalım, artık futbol konuşalım istiyorum. Türkiye Ligi'nde futbol konuşmak imkansız. Bari bunu sınırdışında yapmayı başaralım. Fenerbahçe Mayıs ayına kadar sınır dışında devam etsin, biz de futbol konuşalım. Fenerbahçe hep iyi başlıyor. Devamındaki performans önemli... Yine iyi başladık. Cristian Baroni'nin Alex'in yerinde değerlendirilmesine karşıyım. Hatta Alex'in yerinde herhangi birisinin değerlendirilimesine karşıyım. Dün durum böyle olmadı. Fenerbahçe şaşırtıcı bir şekilde ileride pres uyguladı. Sahadaki her futbolcu formanın hakkını vermek için sahaya çıktı. Hep iyi başlar, gol yedikten sonra sapıtırdık. Bu sefer gol yedikten sonra 0-0mış gibi devam etmesini bildik. Kötü tarafı; hâla ilk pozisyonda, hadi o olmadı ikinci pozisyonda gol yiyoruz. Fenerbahçe'nin içinde bulunduğu zor durumun verdiği motivasyonun yanı sıra saha ve zeminin futbola teşvik ettiğini de es geçmeyelim. Sahada Arango gibi bir duran top ustası varken, Cristian'ın ona nazire yaparcasına attığı gol Fenerbahçe'yi oyunda tuttu. Ardından Raul Meireles'in enfes golü geldi. Golde faulü de Meireles aldırmıştı, payı muazzam. Fenerbahçe'de izlediğim en iyi orta saha oyuncusu Stephen Appiah'tı. Emre de çok iyiydi ama her maç aynı verimi veremiyordu. Appiah her maç iyiydi. Meireles de geldiği günden beri bir çizgide devam ediyordu. Dün akşam performansı tavan yaptı. Böyle giderse nihayet aradığımız ikiliyi Topal-Meireles'te bulmuş olacağız.

İkinci yarıda performansın ne kadar süreceği merak konusuydu. Mönchengladbach'ın kadro kalitesi Fenerbahçe'nin çok altında. Fenerbahçe ise ilk yarıda müthiş efor sarfetmişti. Oyundan düşme illa ki olacaktı ancak bunun ne denli olduğu önemliydi. Fenerbahçe yine oyundan düştü. Topsuz oyunu oynama sıkıntımız olduğunu herkes söylüyor. Yine o sıkıntıyı yaşadık. Aykut Kocaman oyuncu değişikliğinde yine geç kaldı. Bunu da eleştiri olarak söylemeliyiz. Kuyt ya da Sow'dan birisi çıkmalı diye düşünürken; Caner'in mükemmel ortasında Kuyt'ın golü bizi rahatlattı. Caner de dün çok iyiydi. Kuyt'ın golünden sonra tam Krasiç zamanıydı. Ancak yine rahat durmadık ve De Camargo'dan golü yedik. İleride basmayı bırakınca, daha doğrusu basacak gücümüz azalınca Sow da yine çok yalnız kalmaya başladı. Fenerbahçe'nin çözülemeyen sorunlarından birisi de takım net gol pozisyonuna giremiyor. Çoktandır şöyle Sow'un kaleciyle karşı karşıya bir pozisyon bulabildiğini hatırlamıyorum. Krasiç'in girmesiyle kontraatak gücümüz arttı ve kontraatak golüyle maçı bitirdik. Cristian dün 4-3-3'te müthiş verimli oldu. Hep böyle oynarsa zaten değişilmez olur ama hep böyle oynayacağını düşünmüyorum. Mehmet Topuz'un da formayı bu kadar kolay vereceğini düşünmüyorum.

Mönchengladbach kalecisi Ter Stegen takip ettiğim biri. Dün çok sersem bir oyun oynadı, zaman zaman çok acemiydi. Mönchengladbach takımının genelde böyle olduğunu gördük. Çok zorlu bir süreçte alınan kritik bir galibiyet oldu. Fenerbahçe bu galibiyetle; henüz karanlık günleri geride bırakıp yeniden doğdu diyemeyiz. Ancak Beşiktaş maçından sonra bu karamsar tablo değişebilir. Aykut Kocaman'ın ve Fenerbahçe'nin bu sezon herkese inat şampiyonluğu yine kanırta kanırta kazanmasını istiyorum.