Ağzıyla değil kuş tutmak; kartal avlasa, aslan parçalasa Fenerbahçe taraftarına yaranamazdı Deniz Barış. Güiza ve türevleri dışında Fenerbahçe'nin hiç bir futbolcusunu silip atmayan, hepsinin emeğinin hakkını vermeye çalışan bir taraftar olarak Deniz Barış'ı çok sevdiğimi söyleyebilirim. Yeteneksiz desinler. Takıma faydası olmuyor desinler. Çok etkisiz, çok zayıf,çok güçsüz, futbolcu değil desinler. Ancak hiç bir zaman Deniz Barış Fenerbahçe'de mücadele etmedi demesinler. Fenerbahçe'de oynayabilmek için Cavcav'a cebinden 1 milyon dolar vermiş bir futbolcudur Deniz Barış. Yaşadığı aile sorunlarına, eşinin kaybına rağmen yılmayan (Oktay Derelioğlu çok genç yaşta eşini kaybedince futbolu çok etkilenmişti), profesyonellikten ödün vermeyen, düzgün bir insandı Deniz Barış. Stoperde de oynardı, ön liberoda da oynardı. Hatta abartılı bir şekilde sağ açık bile oynadı. İşin futbolculuğu bir yana; dün akşam Deniz Barış'ın nasıl bir adam olduğuna şahit olduk. Maç sonunda Ntvspor muhabirinin sorularını kısa kısa yanıtladı. Fenerbahçe için, eski takım arkadaşları için ; takımım-arkadaşlarım dedi. Onların başarılı olmasını can-ı gönülden isterim dedi. Dilerim Paok'u yenerler dedi.

Deniz Barış'ın bu sözlerini duyunca aklıma kısa süre önce Bursaspor'a giden Vederson geldi. Vederson'u da hiç bir zaman yerden yere vurmadım. Kapasitesi el verdiğince Fenerbahçe için elinden geleni yaptığına inanmışımdır. Ancak Bursaspor'a gittiğinde; "Gerçek şampiyona geldim, benim takımım şampiyon, Trabzon maçından sonra 2 dakika da olsa sevinmiştim ama şimdi gerçek şampiyondayım. Arkadaşlarım benimle hala dalga geçiyor, hebele höbele" türünde açıklamalar yapan Vederson ile Deniz Barış arasındaki farkı sizlerle paylaşmak istedim.

Bir yanda politik olmayı, şirinlik yapmayı bir kenara bırakıp yürekten konuşan bir adam; diğer yanda ayrıldığı takımla alay edercesine konuşmalar yapan, popülarite peşinde koşan bir topçu.

Gittiğinde teşekkür etme fırsatım olmamıştı. Fenerbahçe'de oynadığın için, bize yaşattığın güzel anlar için, formayı terlettiğin için teşekkürler Deniz Barış...