Fenerbahçeliliğin babadan oğula geçen en büyük miras olduğunu söyleriz ya; benim Fenerbahçeliliğimde babamın anlata anlata bitiremediği Selçuk Yula'nın da etkisi çok büyüktür. Futbolculuğuna yetişemedim ama hep hayalimde, kafamda nasıl oynadığına dair parçalar vardı. Babamın bana anlattığı isimler arasında en özel isimlerdendi. Yorumculuğunu da seviyordum. Her şeyden önce Fenerbahçeli kimliğini korumaya devam ediyordu. Basının yalan yanlış yazıları, saçma sapan haberleri arasında Selçuk Yula gibi bir Fenerbahçeli olduğunu bilmek insana umut veriyordu. Aynı ortamda da bulunma fırsatım oldu. Hangi deplasmana gitsem mutlaka karşılaşıyordum. En son Buca deplasmanında yakından gördüğümü hatırlıyorum. Kadıköy'de gittiğim ilk maçta İlker Yağcıoğlu ile birlikte kendisini yakından gördüğümde çok sevindiğimi hatırlıyorum. Yakın arkadaşım Selçuk'un isminin Selçuk olma sebebi aynı zamanda. Bizde böyle; erkek çocuk doğar, baba ilk olarak Fenerbahçe efsanelerinden birisinin ismini vermeyi düşünür. Selçuk Yula da pek çok Selçuk'un isim babasıdır. Büyük Fenerbahçeliydi. Her şeyden öte; veda etmesi için çok erkendi. Çok üzdün be Selçuk Kaptan, Selçuk abi... 

Mekanın cennet olsun. Selam söyle Lefter'e, Serkan Acar'a, Hüseyin Çakıroğlu'na, Şükrü Saracoğlu'na, Mehmetçik Basri'ye... Hakkını Fenerbahçeliliğimize helal et.