Haftaiçi maçlarının iğrençliğine değinerek başlayacağım. Futbol olarak belki tatmin ediyor, belki takıma daha sık kavuşuyoruz. Ancak tarihin en berbat TFF yönetiminin bu fikstürü hem futbolcular için, hem taraftarlar için can sıkıcı bir hâl aldı. Şehirdışından kombineliyim, haftaiçi maçlarına yetişebilmek için işten izin almam gerekiyor. Benimle aynı durumda olan, hatta daha kötü durumda olan onca taraftar olduğuna da eminim. Ee biz onca fedakarlık yapıp maça gidiyoruz, hakem ne yapıyor ? Taraftarı tahrik ediyor.

Fenerbahçe 1-0 kazandığı Karabükspor maçına Volkan, Gökhan, Yobo, Bekir, Ziegler, Cristian, Emre, Mehmet, Caner, Alex ve Bienvenu onbiriyle başladı. Alex göze hitap eden hareketleriyle maça iyi başlamıştı ki; devreye tetikçi Aytekin Durmaz girdi. Alex oyundan atıldıktan sonra ise kadro tamamen değişti. Cihat, Müjdat, Mehmetçik Basri, Alpaslan, Sinyor, Lefter, Rıdvan, Fenerbahçeli Cemil, Ogün ve Zeki Rıza'nın oyuna girmesiyle Fenerbahçe Karabükspor karşısında sayı olarak 1 kişi eksik, Fenerbahçe ruhu olarak çok çok fazla kişiyle oynadı. Bunu sağlayan da Fenerbahçe'nin içinde bulunduğu onur savaşının simgelerinden KOCAMAN Aykut oldu.

Maçtan akılda kalanlar; kaçırdığımız pozisyonlar, attığımız gol ve hakemin tutarsız, kontrolsüz, taraftarı kışkırtmaya yönelik davranışları oldu. Fenerbahçe'yle başa çıkmak için seçilmiş çok basit bir piyondu Aytekin Durmaz. Biz o piyonların çok daha büyüğünü MAA ile gördük. MAA gibi büyük bir piyon Fenerbahçe ile baş etmekte zorlanırken, Aytekin Durmaz çerezdi. Fenerbahçe yine yenilmedi, seriyi 27 maça çıkardı. Bunu 34 maç yapmak, namağlup bir şampiyonluk gibi birşey demek zaten.

Müthiş mücadele ettik müthiş. Caner, Mehmet Topuz ve Cristian önplana çıksa da tüm futbolcularımız terlerinin son damlasına kadar akıttılar. Onlar sadece futbolcu olmadıklarını, Fenerbahçe'nin onur savaşının yenilmez savaşçıları olduklarını bir kez daha ispatladılar.

Satılmış Karabükspor'un satın alınmış kalecisi Tomiç'i aradı gözler 90+'larda. Kalesinde duruyordu efendi efendi. Dün 7 senedir izlediğim ve ömrüm boyunca izlemeye hazır olduğum Alex De Souza efsanesini izleyemedim belki ama bana hep anlatılan efsaneleri; Rıdvan'ı, Cihat'ı, elini öpme şerefine erdiğim Lefter'i, Can'ı, Fikret'i, Cemil'i, Ogün'ü, Zeki Rıza'yı izleme şerefine nail oldum. Türk Futbolu'nun yerlerde süründüğü günlerde ben Türk Futbolu'nu Türk Futbolu yapan isimleri, Fenerbahçe'yi Fenerbahçe yapan ruhu izledim yahu; daha ne olsun ? Teşekkürler Onurlu Fenerbahçe'nin onurlu futbolcuları... Teşekkürler KOCAMAN Aykut...