Her futbolcunun belli bir kapasitesi vardır ya,Johnson'ın da kapasitesi belli bir çizgide sınırlıydı.Preko ile Gaziantepspor'dan alındığında doğal olarak büyük bir kulübün getirmiş olduğu sorumluluk ve büyük beklentiler vardı.Kısa süreli Rıdvan Dilmen yönetiminde alınmıştı,daha sonra epey bir süre forma için sabretti.

99-2000 senesinde Galatasaray'a attığı frikik golü ile gönüllerimizde taht kurmuştu.Zaten ömrü hayatında attığı tek frikik golü de oydu.Frikik kullanacak bir stili de yoktu ya neyse...Güzel bir anı olarak hafızalarımıza kazındı o gol.

Mustafa Denizli zamanında yabancı kontenjanı davası yüzünden epey bir başımız ağrımıştı.Mosheu yada Johnson'dan biri seçilecekti.Mosheu'nun tekniği,Johnson'ın fiziği önplandaydı.Belki biraz tecrübesine güvenilerekten Mosheu'yu seçmişti Denizli...Miladı çoktan dolmuş olan Mosheu bir türlü bekleneni veremeyince ibre Johnson'a dönmüştü.Kadroda artık Samuel Johnson vardı.Kadroya girdikten sonra da futbol yaşantısındaki en verimli yıllarını geçirdi bizimle birlikte.O sene şampiyonluğun mimarlarından birisi oldu.

Kapasite dedim ya,Johnson o kapasitenin çok çok üstüne çıktı.Kendini aştı.Yetenekleri belliydi.Ama o ruhunu sahaya koyan ender futbolculardan biriydi.Kafasının boyutlarından mıdır nedir,çok müthiş kafa golleri vardı.İlk 10 dakika içerisinde attığı kafa golü sayısı bile bir hayli vardır.

Sempatikliğiyle,efendiliğiyle,attığı gollerle ve orta sahada adeta savaşırcasına gösterdiği mücadeleyle bu taraftarda yeri hep ayrı kalacak,hep hatırlanacak bir isimdir Johnson.Futbol kariyerinin son günlerini Kayserispor'da geçirerek Türk futbolunda emektar bir isim olarak akıllarda kalacak bir isimdir Johnson.

Takımımın oyuncularının ruhsuz olduğu,özellikle şu günlerde Johnson'ı bir başka özlüyorum.Geçen gece de rüyamda görmüşken,bir analım istedim.

Özlüyoruz Karaoğlan...