Bu sezon ilk kez Lazio'yu izleme fırsatı buldum. Değişen pek bir şey yok aslında... Yine hücumu düşünen, savunmada açık veren, transfer döneminde savunmasındaki eksiği kapatmayı ihmal eden bir Lazio... Savunma demişken, Novaretti'yi merak ediyorum ama bu maçta oynamadı. Chievo ise Serie A'nın bana göre en sıkıcı takımı. En büyük avantajları yıllardır Lazio'ya Olimpiyat Stadı'nda kaybetmemeleriydi. Bu unvanlarını bu maçla birlikte yitirdiler.

Lazio'da Radu'nun yokluğunda sol bek tercihi Luis Pedro Cavanda'dan yana kullanılmıştı. Cavanda daha önce de bir kere bu mevkide oynamıştı. Günümüzde sol bek yok diye boşuna söylenmiyor. Pek çok takım, sırf bek oynamayı biliyor diye ters ayaklı oyuncusunu sol bekte oynatmak zorunda kalabiliyor. Lorik Cana da iyiden iyiye stoper oldu. Yedek kulübesinde onca stoper varken, tercih Cana oluyor. Gilberto Silva'nın futbolunun son yılları gibi... İş çok erken bitti aslında. Chievo ne oynayacağının bile farkında değilken, Lazio'da Candreva sahneye çıktı. Golde Ederson'un topu kapması çok şıktı. Neticede bir forvet arkası oyuncusu ve yapmış olduğu top kapma hareketi bir ekstra. Lazio'nun peşpeşe yakaladığı pozisyonlardan sonra önce Cavanda, sonra Lulic sahneye çıktı ve ilk yarıdan maçı bitirdiler. Angolalı genç bekin kariyerindeki ilk gol oldu bu. İkinci yarıda Lazio üstünlüğü elden bırakmadı, fakat rakibin de çok üstüne gitmedi. Lazio yedek kulübesinde genç ve tecrübesiz pek çok oyuncu vardı. Bunlardan Keita, son birkaç dakika forma şansı buldu.