Çok efkarlıyım beyler, çok efkarlıyım. Yakın arkadaş düğünü yerine maça gittiğim için içimde bir "acaba?" duygusu vardı. Ama o kadar baskılı ve etkili başladık ki; Diego-Meireles değişikliğine kadar çok rahattım. Bana göre Fenerbahçe'nin ideal kadrosu bu maça başlayan kadrodur. Josef-Topal olmuyor dersen; Meireles ya da Ozan'dan birini diğeriyle değiştirirsin. Hocaya kadro seçiminden vurmak çok mantıklı değil. Ama takımın kimyasındaki sorundan dolayı hocayı yerden yere vurmak çok doğal, hakediyor.

Önceden derbilerde Galatasaray sahaya çıktığında dolu tribünlerin yüzlerinde öfke ifadesi olur, herkes tehditvari hareketler yapardı. Binlerce insanın bu tepkisi illa ki ürpertiyordur. Bacakları titreyenler bile oluyordur. Şimdi öyle değil. Galatasaray sahaya boş tribünler karşısında çıktı neredeyse. Etraf günlük gülistanlık. Böyle olunca da Burak Yılmaz gibiler rahat rahat 4 hareketi yapabiliyor. Olcan gibiler şımarabiliyor. Derbilerde Fenerbahçe tribünü bu olmamalı. Üzgünüm, bir yanım da kırgın. Galatasaray'ın beraberliğe geleceği çok netti. 0-0'a geliyorlar her sene ama golü yerlerse biraz biraz risk alıyorlar. E Fenerbahçe de Akhisar'a 2-0'ı koruyamazken; Galatasaray'a 1-0'ı korumaya oynamamalı. Sneijder 90 dakika top alamaz, bir tane alır gol atar. Futbol bazen bu kadar basit cümlelerle de özetlenebiliyor. İstekli başladık, taraftarın da etkisiyle baskılı başladık. Zaten genelde ilk 10-15 dakikaları iyi oynayıp devamını getiremiyoruz. Bu sefer devamı da geldi. 45 dakikaya yayabildik iyi oyunu. Markovic ve Nani de arzulu başladılar ama kaçan pozisyonlardan dolayı genel performansları pek tatmin etmedi sanki. Genelde sağda Nani, solda Markovic izledik. Galatasaray'ın bekleri bomba, benim için iki türlüsünün de sakıncası yoktu. Nitekim ben Carole'den çok memnundum, sakatlanması işime gelmedi. Diego çok etkiliydi. Topu alıp hızlı hücum ettirmesini seviyorum ben. Bazen el freni oluyor ama şu şekilde oynadığında izlemek büyük keyif. Gol atmayı da haketti. Gökhan Gönül'ün goldeki payı büyük, maç performansı da çok iyiydi zaten. İlk yarıda ikinci golü bulamamak çok büyük sorun değil.


İkinci yarıda kontrol yine bizdeydi ama Galatasaray zaman zaman yoklamayı düşünmeye başlamıştı. Bu düzende pek çok kontraatak bulduk. Mutlaka 2'yi atmamız lazım. Her ne kadar Kjaer ve Ba ikilisi kusursuz performans gösterse de; 2'yi atamamak çok etkiledi. Yeri geldi Nani son pası yapamadı, yeri geldi Markovic. Bazen Van Persie top ezdi. Souza bu maçın en etkisiz ismiydi ama Mehmet Topal ikinci yarı ofansif anlamda sorumluluk aldı. Caner ve Gökhan'ın da sorumluluk aldığı ortada. Van Persie-Fernandao değişikliği doğruydu. Bu esnada "ikinci değişikliği kimle yaparsın?" diye aramızda konuştuk. Cevap ortaktı; "kimseyi çıkarmam". Volkan Şen olsa; kontraatak futboluna yatkınlığından dolayı Nani ya da Markoviç'in yerine oyuna alınır. Ama ısınanlara bakınca moralim bozuldu. Meireles girecekse de Souza'nın yerine girmeliydi. Zira sarı kart Souza'nın Sneijder'a uyguladığı sert oyunu da duraksattı. Markovic ve Nani çok etkili olamasa da buldukları bir pozisyonu atabilecek kalitede isimler. Daha önemlisi; kulübede bunların yapacağını yapacak adam yok. Diego çıktı, Meireles girdi; maç riske girdi. Bu tam bir 2-0 önde olma değişikliğiydi. Ya da başka deyişle 1-0'a yatma değişikliğiydi. Üstüne hatasız oynayan Ba'nın vuramadığı bir top, Souza'nın kısa boylu Olcan'a kafayı vurdurması derken beraberlik golü geldi. Öyle bir andı ki; o kadar tahriğe rağmen tribünden tepki gelmedi. Üzdü beni bu tepkisizlik.

Berabere bitti, zaten bekliyordum. Son yıllarda çok normalleşti bu beraberlik. Bu durumdan rahatsızım. Hocanın Souza'ya yaptığı hareketten de rahatsızım. Takıma çok kızamıyorum. Hücumda ikiyi bulamamak dışında bir eksiğimiz yoktu. Oynanabilen oyunla ortaya çıkabilecek en iyi senaryo buydu. Tek sorun 2. golün gelmemesi. Galatasaray tek pozisyonda golü attı, bu da futbolun hep bizim aleyhimize onların lehine olan cilvesiydi.