Zorlu bir maçın en kritik anında atılan kafa golüdür Lugano...
Formayı gladyatör kıyafeti, yüreğini kalkan olarak kullanmış bir savaşçıdır.
Sahadaki taraftardır Lugano...
Ruhtur. Uche gibi, Luciano gibi, Appiah gibi...
Kadıköy'deki ilk maçında Antalyaspor'a attığı 2 golle taraftarını selamlayandır Lugano...
Bazen hakeme yapılan gözlük işaretidir.
Çoğu zaman kart gördüğünde gözlerini çıkarandır Lugano...
Formasından çekildiğinde, formayı çıkarıp hakeme itiraz edendir.
Hırslıdır. Sinirlidir. Siniri formaya olan aşkındandır.
Başındaki kanla oynayandır Lugano...
Ayağındaki ağrısıyla oynayandır.
Drogba'ya adım attırmayandır.
Antrenmanlarda en çok çalışandır.
Eline kupa, yüzüne galibiyet yakışandır.
Uruguay'ın kaptanıdır.
Sulu derbide golünü atandır.
İnönü'de 8 işareti yapmaktır.
Fenerbahçe savunmasının bel kemiğidir.
Formanın hakkını verenlerdendir.
Taraftarların ona taktığı lakap ile; "Cesur Yürek"tir. Tota'dır.
Gittiğinde, geldiğinde sevindirdiğinden çok daha fazla üzecek olandır Lugano.
Asla unutulmayacak olanlardandır. Pierre gibi, Uche gibi, Schumacher gibi, Luciano gibi...

Çok ağlarım, çürür gözlerim.
Gidersen eğer...
Gitmek çözecekse,
Biri gidecekse,
Buralar gitsin, sen gitme...

Senin için 15 Mart 2009'da yazmışım; "Buralar Gitsin,Sen Gitme" diye... O zaman gitmemişsin, şimdi gidiyorsun. Arkanda milyonlarca göz yaşı, milyonlarca sevgi bırakıyorsun. Artık maç öncesi "Alfredo Lugano Moreno lay la lay la lay lay" diye çağıracak bir Cesur Yüreğimiz olmayacak. Artık attığı kritik golle bizi sevince boğacak bir Tota'mız olmayacak. Formanın hakkını verdiğin için teşekkürler. Yolun açık olsun Tota! Son kez;

"Alfredo Lugano Moreno lay la lay la lay lay"