Fenerbahçe'nin son 2 maçının skorlarını bildiğim için mutsuzum. İkisinin de skorları beni memnun etmedi çünkü. Herkes ister 3 atalım 5 atalım; bu çok mümkün olmaz. Ama öyle bir oyun oynarsınız ki; 2-1'lik bir galibiyet bile tatmin eder. Ya da öyle oynarsınız ki; Beşiktaş'a karşı 10 kişiyle tek kale yapar, kazanamasanız bile gurur duyarsınız. Umut dolarsınız. Fenerbahçe'de bunlar yok. Ajax maçı 0-0 sonucu beklediğim sonuçtu. Yine de son 10 dakika tatmin edici bir istek görmek umutlandırdı. Konyaspor'un neler yapacağını biliyorsun, Aykut Kocaman'ı tanıyorsun. Ben hocamın Konyaspor'daki performansını iyi bulsam da bu maça defansif yaklaşacağını tahmin etmek elbette kolaydı. Öyle ki; Traore bile savunma yaptı. İlk yarıda savunma yapmaya gelen bir takıma saldıramayacak kadar aciz bir Fenerbahçe izledik. Öyle ki tribünde inanılmaz uykum geldi. Tribün bu değil. İnsan oraya destek olmaya gittiği kadar keyif de almaya gidiyor. Kimse o kadar para verdiği kombine ile bu futbolu izleyip dert sahibi olmak istemez.

Gökhan Gönül ve Hasan Ali Kaldırım galibiyetin mimarları. Van Persie defteri kapanıyor gibi gözüküyor. Geldiğinde ne kadar heyecanlıydı, şimdi heyecan adına hiçbir reaksiyon yok. Vitor Pereira'nın ikinci yarıda top tüfek saldırması takdir edilesi. Ama bunda "Yeter Artık, Saldır Fenerbahçe!" tezahüratı yapan taraftarın etkisi büyük. Volkan Şen'i izlemek büyük keyif, çok acayip bir yetenek. Fernandao golü attı ama bir benzer pozisyonu da kaçırdı. Sezon başında Hasan Ali satılsın diyenlere gülüyorum. Hasan Ali sezon başından beri Caner'den daha etkili performans gösteriyor. Milli takıma İsmail Köybaşı'nın çağırılması da işlerin nasıl yürüdüğünü gösteriyor zaten. 1-0 beklediğim skor ama tatmin etmedi. İkinci yarı top tüfek saldırmak iyi ama buna rağmen çok pozisyon bulamamak da o kadar kötü.