Zorya Luhansk - Fenerbahçe işkencesi bitmişken dün akşamki Tottenham-Monaco maçıyla ilgili bir şeyler karalayayım. Geçen sezon White Hart Lane'de oynanan maçta 4-1'lik skor vardı. Bu sefer öylesi bir fark beklemiyordum, lakin Tottenham'ın kazanacağını düşünüyordum. White Hart Lane'i çok severim. Wembley ise futbolun beşiği. Tottenham bu maçta 85011 ile seyirci rekorunu kırdı. Monaco buraya bizi eleyerek geldi, hatta ilk maçtaki performansımız 2-1'in üzerindeydi ama olmadı. Monaco'nun kadrosunun Şampiyonlar Ligi'ne yakıştığını düşünüyorum. Özellikle Glik ile savunma sınıf atlamış. Andrea Raggi bu kadronun yıllardır değişmez ismi, tam bir görev adamı. Serie B topçusuyken buralara gelip yıllardır düzenli oynaması takdire şayan. Dün sağ bekte görev aldı. Tottenham'ın üstünlüğüyle oynanan bir oyun vardı yine, Spurs bu işi iyi yapıyor. Ancak Kane'in formsuzluğu skor üretmesini engelliyor. Janssen de henüz bu seviyelerde değil. Monaco ilk yarı sanırım 3 kere geldi, bunlardan 2 tanesi gol oldu. Bernardo Silva bence çok üst düzeylere çıkamayacak fiziği dolayısıyla, ancak müthiş yetenek. Üç oyuncu arasından tek başına gol attı. Dirar'ın yerine oyuna giren Lemar, Ben Davies'in talihsizliğini affetmedi. Gollerden sonra Wembley'deki suskunluk müthişti yalnız, uzun zamandır böyle bir gol sonrası sessizliği görmemiştim. Tottenham bolca pozisyonu harcadı. Maçın büyük bölümü Monaco yarı sahasında oynandı. Özellikle 79. dakikada Kane'in kaçırdığı pozisyon affedilmezdi. En çok o topu Kane'e vermek için müthiş çaba gösteren Janssen'e ayıp oldu. İlk maçtan 2-1'lik mağlubiyet çıktı ama maçın hakkı bu değildi. Spurs bu oyunuyla bu gruptan çıkar. Leverkusen - CSKA maçının berabere bitmesi de büyük şans oldu.