Askerlik eğlencesi sebebiyle belki de 2013'te izleyebileceğim son maçımızı da izleyemedim. Ancak aklım sürekli maçtaydı elbette. Elim işte, kulağım oynaştaydı. İçimdeki hissiyat maçı 2-0 geriye düşsek bile kazanacağımızdı. Ancak Bursa deplasmanından alınacak 1 puana da üzülmezdim. Bunun derbi için ekstra motivasyon katacağını bile düşünebilirdim.

1-0 mağlup götürdüğümüz sürede maçın döneceğine inancım tamdı. Son dakikada skoru 2-2 görünce de razı bir şekilde takibi bıraktım. Bir kaç dakika sonra Galatasaraylı bir arkadaşım 3-2 olduğunu söyleyince inanamadım. Görünce de kendimi şaşırdım. Düğünlerde, eğlence ortamlarında oynamayan ben o dakikadan sonra kendimden geçtim. Adnan Şenses misali şov yaptım. Maçı bileğimizin hakkıyla, bu sezon 3. kez son dakikada kazanmak müthiş bir duygu. Haftaya 4. olursa Allah korusun Abdürrahim Albayrak kalpten gider. Maçla ilgili özete istinaden söyleyebileceklerim : Emenike'nin gollere devam etmesi müthiş güven veriyor. 3 golün de duran toptan gelmesi geçen sezon çok eleştirdiğimiz duran top etkinliğimizin de arttığını gösteriyor. Volkan'ın hatasından bu sezon yediğimiz kaçıncı gol sayamadım. Yine de 90'da gol yedikten sonra pes etmemek takımın müthiş bir başarısı.

Haftaya ilk defa Galatasaray derbisini kaçırma ihtimalim var. İnşallah Trabzon'da acemi birliğimde izleyebilirim. Döndüğümde liderliği koruyor olacağımızın umudunu taşıyorum. Ben gelmeden şampiyon olmayın beyler, 32-33. haftalarda şampiyon olalım lütfen.